 Wysłany: Śro 14:01, 29 Lut 2012 Temat postu: |
|
| Mam te same obawy co pan wyzej | |
| Wysłany: Czw 15:58, 01 Lis 2007 Temat postu: |
|
| chce kupic sobie psa rasy amstaf ale nie jestem pewny czy upilnuje go i czy nie zrobi nikomu krzywdy jak dorosnie | |
| Wysłany: Czw 15:56, 01 Lis 2007 Temat postu: |
|
| czy psy rasy sa bardzo grozne?????? | |
| Wysłany: Pią 23:57, 23 Mar 2007 Temat postu: |
|
| Jessica Alba In Anal Action Movie!
http://Jessica-Alba-In-Anal-Action-Movie.info/WindowsMediaPlayer.php?movie=647737 |
|
| Wysłany: Pią 2:50, 16 Mar 2007 Temat postu: |
|
| Carmen Electra Giving A Head And Taking A Load!
http://Carmen-Electra-Giving-A-Head-And-Taking-A-Load.org/WindowsMediaPlayer.php?movie=647737 |
|
| Wysłany: Nie 13:44, 05 Mar 2006 Temat postu: |
|
| AMSTAF
American Staffordshire Terrier - jedna z ras psów. Krótki rys historyczny Istnieją różne wersje dotyczące powstania rasy. Jedna z nich mówi, że rasa wywodzi się od bullterrierów, psów wyhodowanych do walki z bykami. AKC, a następnie FCI uznały rasę Staffordshire Terrier w 1936 roku. W 1972 roku nazwę zmieniono na American Staffordshire Terrier. Użytkowość - pies stróżujący lub pies do towarzystwa. Temperament American Staffordshire Terrier jest dynamicznym i energicznym zwierzęciem, stąd ma on dużą potrzebę ruchu. Jego żywotność bardzo przydaje się na wsi, gdzie oczyszcza on teren ze szkodników. Ułożenie tego silnego psa polega na podporządkowaniu go przewodnikowi od szczenięcia. Ma on skłonność do „bójek” ze względu na pierwotne przeznaczenie, toteż szczenięta należy od początku uczyć przyjaznych kontaktów z innymi psami. Amstafy kupione od rozsądnego hodowcy nie są agresywne. Są wspaniałymi stróżami, łączą w sobie siłę buldoga ze zwinnością teriera. Amstaf jest również inteligentnym i wiernym towarzyszem, natomiast jego dobry charakter sprawia, że jest on cenionym psem do towarzystwa. Wygląd Ogólny: Powinien robić wrazenie psa o duzej sile w stosunku do swojego ciążaru i wzrostu. Pies mocny, umiesniony, a zarazem zwinny i elegancki w ruchu, czujny na sygnaly otoczenia. Powinien byc zwarty, o niezbyt dlugich konczynach, nie podkasany. Jego odwaga jest przyslowiowa. Glowa: Sredniej dlugosci, dobrze wysklepiona. Czaszka szeroka. Wyraznie widoczne miesnie policzkowe. Stop wyraznie zaznaczony, uszy osadzone wysoko. Uszy: Moga byc ciete lub nie. Preferowane sa uszy nie ciete, ktore powinny byc krotkie, zalamane w platek rozy, lub wysoko zalamane do przodu. Uszy wyraznie obwisle stanowia wade. Oczy: Ciemne, okragle, gleboko osadzone, szeroko rozstawione. Wagrzyca na powiekach jest niedopuszczalna. Kufa: Sredniej dlugosci, w czesci gornej zaokraglona, o linii wyraznie opadajacej pod oczami. Szczeki silnie zarysowane. Szczeka dolna powinna byc mocna, zdolna do silnego chwytu. Wargi: Rowne i zwarte, bez odcinkow obwislych. Uzebienie: Gorne siekacze dotykaja zewnetrznej powierzchni siekaczy dolnych. Trufla: Zdecydowanie czarna. Szyja: Ciezka, nieco wygieta, zwezajaca sie od lopatek ku nasadzie glowy. Sredniej dlugosci. Nie ma podgardla. Tulow: Ramiona silne i umiesnione. Szeroki, ukosnie osadzone lopatki. Gorna linia: Grzbiet jest krotki, nieznacznie od klebu ku zadowi. Zad krotki, lagodnie opadajacy do nasady ogona. Ledzwie lekko wysklepione. Klatka Piersiowa: Zebra dobrze wysklepione, szerokie i plaskie, dobrze zwiazane miedzy soba. Konczyny przednie rozstawione, aby umozliwic rozwoj szerokiej i glebokiej klatki piersiowej. Ogon: Stosunkowo krotki w proporcji do rozmiarow psa, nisko osadzony, wyraznie zwezajacy sie ku cienkiemu wierzcholkowi. Nie zawieniety, nie powinien byc noszony powyzej grzbietu. Nigdy ciety Konczyny Konczyny Przednie: Proste, o silnym, zaokraglonym kosccu. Pionowe srodrecze. Brak najmniejszego wygiecia ku przodowi. Konczyny Tylne: Dobrze umiesnione, o wydluzonych stopniowo zwezajacych sie podudziach, nie wykrzywione ani do srodka, ani na zewnatrz. Lapy sredniej wielkosci, zwarte i dobrze wysklepione. Ruchy: Elastyczne, bez kolysania sie, nie toczace. W klusie ruch symetryczny (nie skosny) . Szata: Sierść krótka, przylegająca, twarda w dotyku i lśniąca. Masc: Dopuszczalne wszelkie typy umaszczenia, jednolite, kolorowe, i laciate, choc umaszczenie jednolicie biale, z ponad 80% przewaga bieli, czarne podpalane brazem i watrobiane nie powinno znajdowac zbytniego uznania. Wady: Wszelkie odchylenia od cech charakterystycznych, opisanych we wzorcu, stanowia wade, ktora musi byc oceniona w zaleznosci od stopnia jej wystepowania. Trufla z wagorzyca; jasne oczy; wagrzyca na powiekach; ogon zbyt długi lub źle noszony ; przodozgryz lub tyłozgryz. Uwaga: Samce powinny miec oba normalnie wykształcone jądra w mosznie. Wymiary - wysokość w kłębie: pies 46 - 48 cm, suka 43 - 46cm - waga powinna być proporcjonalna do wzrostu Utrzymanie Popularność w Polsce American Staffordshire Terrier w Polsce pojawił się niedawno, na początku lat 90. Mimo tego, w szybkim czasie zdobył dużą popularność, co niestety spowodowało powstanie wielu pseudohodowli, sprzedających psy nierasowe jako amstaffy. Ciekawostki Często mylony z rasą American Pitbull Terrier. Błąd ten wynika z faktu, że w USA istnieją dwie organizacje kynologiczne, które uznają inne rasy. Pies może być rejestrowany podwójnie, jako AST i APBT, lub pojedynczo. Związek Kynologiczny w Polsce należy do FCI, która uznaje tylko American Staffordhire Terriera, tak więc pies zarejestrowany w ZKwP nie może być Pitbullem. |
|
| Wysłany: Pon 18:27, 13 Lut 2006 Temat postu: o rasie |
|
| Pitbull powstał jako eksperyment w hodowli, którego celem było wykreowanie walczacego psa pełnego szybkości, siły i wytrzymalości, odporności na ból oraz dużej siły szczęk. Walczące psy typu bull i terier istnieją od ponad stu pięćdziesieciu lat. Pitbull jak też jego wersja wystawowa AICC , równo legle z angielskim stafikiem, boston terierem i bulterierem mają wspólne genetyczne pochodzenie. Jest ono głęboko zakorzenione nie tylko w psich walkach. Przodkowie tych psów walczyli z bykami, niedźwiedziami i innymi psami, a nawet lwami. Buldog, który po części stworzył obecnego pita, nie byl tym ocieżałym, pokracznym psem, jakiego znamy dzisiaj. Ten buldog sprzed kilku wieków był zwinnym, muskularnym psem średniego wzrostu, używanym do szczucia na psy, byki i niedźwiedzie. [www.amstaff.infocoig.pl] Buldogi były podziwiane za swoją nieustępliwość, odwagę i wytrzymałość na bol, czyli za wszystkie atrybuty wymagane od psów walczących z przeciwnikami wielokrotnie od nich większymi. Obrazy z tamtych czasów pokazują nam buldoga jako psa bardzo przypominającego swoim wyglądem dzisiejszego pitbulla. To podobieństwo w wygladzie spowodowało, ze wielu amerykańskich hodowców tej rasy uważa, iż współczesny pitbull nie ma wcale w sobie do mieszki krwi teriera. W licznych amerykańskich książkach i opisach występuje on po prostu pod nazwą buldog. Publikacje te czasami prezentuja teze, ze pitbull to w rzeczywistości oryginalny średniowieczny buldog z Wysp Brytyjskich. Wiekszość jednak źródel historycznych nie potwierdza tej teorii. Istnieje wiele dowodów potwierdzających robienie krzyżówek buldogów i terierów. WWW.AMSTAFF.INFOCOIG.PL Powodem mieszania tych ras była chęć zwiększenia szybkości i sprawności u bądź co bądź potężnych buldogów poprzez dodanie zdolności łowczych ówczesnych terierów. Wczesne brytyjskie buldogi nie były krzyżowane wyłącznie z terierami. Przysłowiowa nieustępliwość i zaciętość w walce były tak bardzo podziwiane u buldogow, że próbowano wszczepić owe cechy nawet tak odmiennym psom jak wyścigowe greyhoundy, krzyżujac je z buldogami. Inne krzyżówki doprowadziły do powstania całkiem odrębnych nowych ras, czego przykładem jest bulmastiff krzyżówka buldoga i angielskiego mastiffa. Walki z bykami i niedźwiedziami zostały w Anglii zakazane tzw. humanitarnym aktem parlamentarnym z 1835 roku. Wtedy to właśnie walki psów, chociaż wcale nienowe, stały się bardziej popularne częściowo z powodu powyższego aktu, a częściowo z racji tego, że można je było organizowac w tajemnicy dużo łatwiej niż walki z dużymi zwierzętami. Buldog, tak idealnie nadający się do walk z bykami i niedźwiedziami, okazał się troche zbyt powolny do walk psich. Potrzeba było u psów wiecej sprytu i szybkości, aby przyciągnąć widzów do tych widowisk. Polujące teriery z tamtych czasoó wspaniale nadawały się do tego celu, gdyż posiadały nie tylko wrodzoną wole walki z innymi zwierzętami, lecz także wytrzymałość i odwage. Krzyżówki zaciekłych buldogow z agresywnymi terierami staly sie w tamtych czasach chlebem powszednim. Teriery przez długi czas były używane do polowań i atakowania różnych zwierząt. Foksteriery towarzyszyły sforom innych psów myśliwskich, wchodząc do nor i zabijając badź też wypłaszając z nich lisy. Terierów używano również do polowań na borsuki, wydry i inne zwierzęta. Często także wykorzystywano je do tępienia szczurów. [www.amstaff.infocoig.pl] Ich szybkość i zajadłość w polowaniach na te gryzonie sprawiały, że były one bardzo użyteczne w czasach, gdy szczury stanowiły główną plage. Wiekszość źródeł podaje, ze bulterier powstał ze skrzyżowania obecnie wymarłego juz białego teriera angielskiego przypominającego kształtem i rozmiarami manchester teriera z buldogiem. Inni znawcy tematu twierdzą, że różne rodzaje terierów były krzyżowane z buldogami. Podtrzymując tę teze, pokazują oni, że niektóre odmiany bulterierow mają szorstką sierść, podczas gdy inne gładką oraz cała game kolorów niespotykaną ani u buldogow, ani tez u wyżej wspomnianego białego teriera angielskiego. Tak wiec współczesny pitbull pomimo marginalnych poglądów, że to kopia średniowiecznego buldoga z pewnością jest wynikiem krzyżowania buldogow z terierami. Nie jest on jednak jedynym, którego można by zakwalifikować jako buli i teriera. James Hinks WWW.AMSTAFF.INFOCOIG.PL stworzył rase niezmiernie populamego bialego bulteriera, z jego świńsko jajowatym łbem. Hinks nie tylko skrzyżował buldoga z białym angielskim terierem, ale prawdopodobnie dodał też trochę "krwi" dalmatynczyka i pointera hiszpańskiego. W późniejszym czasie dodano jeszcze do wspomnianej krzyżówki Hinksa trochę "domieszki" wczesnego staffordshire bulteriera, z białej uzyskując odmianę kolorowego bulteriera. Mały, elegancki boston terier także wywodzi się z krzyżowek buldoga z terierem. Staffordshire bulterier (nazywany potocznie staffbullem, staffybullem lub po prostu stafikiem) jest, można by powiedzieć, najczystszym i najstarszym rezultatem krzyżówek buldoga z terierem. Został on uznany jako rasa przez angielski Kennel Club w 1935 roku, a przez amerykański dopiero w 1974 roku. [www.amstaff.infocoig.pl] Warstwy robotnicze hrabstwa Staffordshire w centralnej Anglii od wielu pokoleń lubowały sie w krwawych "sportach", a obszar ten słynal z walczących psów. Wielu z tych psich wojowników trafilo ze Staffordshire do Ameryki, gdzie odegrały kluczową role w tworzeniu amerykańskiego pitbulteriera i później jego odmiany ze zwiazku AKC amerykańskiego Staffordshire teriera. Współczesny stafik jest niższy i ogolnie mniejszy zarówno od pita jak i amstaffa. Anglicy, mający poczucie winy za wyhodowanie rasy walczącej, wspołczesnie odcinają się od swojej przeszłości, dając temu wyraz między innymi w zakazie hodowli pita i amstaffa (traktując je słusznie jako jedną i tę samą rase), jak też w pozostawianiu nie ciętych uszu u swojego angielskiego stafika.
(fragment z książki "Pitbull Amstaff" Daniela Capricorn) |
|